Antonio Carluccio southern Italian feast 2 - Sicilië & Puglië

Eenvoudig klaar te maken en overheerlijk', zegt Antonio Carluccio, een vurig pleitbezorger van de keuken van zijn land. Zes weken lang maakt hij een
gastronomische reis door Zuid-Italië, waarbij hij van Sardinië naar Sicilië, van Campanië naar Calabrië trekt en Rome, Puglië en Basilicata bezoekt. Onder een stralend blauwe hemel slaat de maestro intussen een praatje met de lokale bevolking en proeft hij de specialiteiten van de streek. Onderweg ontdekt hij de beste recepten van zowel de klassieke als de moderne Italiaanse keuken. Meermaals komt hij tot de vaststelling dat de keuken van Zuid Italië, niettegenstaande haar lange en roemrijke geschiedenis, een toonbeeld blijft van culinaire verbeelding en stijl.

SICILIË:
Antonio gaat bij maanlicht mee op octopussen vissen, een eeuwenoude traditie in de streek. De octopus wordt vanzelfsprekend het hoofdingrediënt van een heerlijk gerecht, gecombineerd met wijn en chili en opgediend met pasta in authentieke Italiaanse stijl.Wanneer hij terug op het droge is, bezoekt hij de onderneming Florio, een van de oudste producenten van Marsala-wijn op Sicilië. Hij laat zich inspireren door de smaak van de zoete nectar en verwerkt die in een ongewone zuiderse specialiteit met lamsvlees, knoflook en wilde venkel, die plaatselijk in overvloed groeit.
Tot slot selecteert Antonio een reeks typisch Siciliaanse lekkernijen uit een pasticceria, waaronder marsepeinvruchten en cassata, een calorie-opstoot die hij onmogelijk kan weerstaan.

PUGLIË:
Volgens Antonio Carluccio krijgen ze in Puglië nooit genoeg van eten! Wanneer hij aankomt in een van de opvallende witte dorpjes op de heuveltoppen, vindt hij er ingrediënten zoals salami en kaas, waarmee hij zijn eigen variant bereidt van een zuiderse specialiteit. Van etensrestjes maakt hij een heerlijk brood en serveert dat aan de lokale vrouwen die gebruikmaken van de gemeenschappelijke houtoven van het dorp. Hij raakt onder de indruk van het geweldige zicht van duizenden bloedrode vruchten, zo ver het oog reikt, wanneer hij een kwekerij van zongedroogde tomaten bezoekt. Het eindproduct verwerkt hij in een verrukkelijke antipasto. Hij gaat ook op zee-egels vissen en vindt de perfecte plek om verschillende soorten olijfolie te proeven in bosjes waarvan sommige bomen meer dan 1.000 jaar oud zijn. Ten slotte bereidt Antonio op de feestdag van San Lorenzo (patroonheilige van de chef-koks) een feestmaal voor 10 mannen die allen toepasselijk Lorenzo heten.